Hicranın Ateşi Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Hicranın Ateşi

Hicranın ateşi seveni yakar,
Aşığın yüreği daim hardadır.
Ayrı düşen gönül hep yola bakar
Gül için şakıyan canı dardadır.

Gönülden seveni ayrılık bulur,
Çok azı dünyadan muradın alır,
Kiminin nikahı mahşerde kalır,
Acının hikmeti yüce sırdadır.

Tüm asi rüzgarlar hep bana eser,
Hüzünlü yüzüme aynalar küser,
Dermanım bilenler kenarda susar,
İyi gün dostlarım acep nerdedir?

Şu yüce dağların karlısı mıyım?
Bilmem ki kulların şerlisi miyim?
Her acı diyarın yerlisi miyim?
Ne yana yol alsam canım kordadır.

Feryadım göklerde, ne bilsin yerler,
Yaş ile silinmez yürekten kirler,
Çaresiz kalınca sevmedi derler,
Gözüm yaş içinde, aklım yardadır.

Hoşoğlu, aşk için bir an yorulmaz,
Aşkından uzakta gönül durulmaz,
Ayrılık ateşi neden sorulmaz,
Aşk yeli nerdeyse maşuk ordadır.

Mustafa Hoşoğlu
25.11.2017