Gece sabahlara kadar yolunu bekledim durdum.
Baktım gökteki kamere mehtabıyla hayal kurdum.
Yandım yandım ellerimi biçare böğrüme vurdum.
Anladım ki, hicranımmış benim tek tesellim yurdum.
21.05.2008
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
