Şimdi vakit hicran vakti… Yokluğunun en doruk noktası, hiç çekilmez ruh hâlimin yansıması bu. Aklım sende kaldı, yüreğim bir volkan misali… Hep düşünce seni taşımakta, şehirden şehire, saatten saate, bir zaman gibi. Bir vakit sonrası yine sen…
Dönülmez bir yol gibi, duraksız ve zamansız… Yokluğunun hiç unutulmadığı bir yaşanmışlık gibi. Heyhat, sen! Gideni buradan… Kuşlar uçmaz oldu, yine ıssızlığa bürünürken mekân. Sen, uzaklarda bir yerlerde sedasız… Ben, gam ve kedere boğulan.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta