Hicran Şiiri - Muhsin Durucan

Şiir açan bahçemde alev olur, süzülür
Yaşama sevincimdir renk salar benliğime
Küçücük bakışları, ilmik ilmik çözülür
Hicran, ay ışığıdır esin dolar içime.

Düşler çakmaya durur ışıtır zaman zaman
Mutlulukça mavilik, acı acı karanlık
Kirpikleri ok oktur, gözleri fincan fincan
Hicran onulmaz acı, kavuşmadan ayrılık.

Sevgi esrikliğiyle katmer katmer doluyum
Marmara, sahillerce koşar durur, hırpalar
Yüreğimle sevginin körpe tomurcuğuyum
Hicrana kucak açar tüm şiirsel duygular.

Düşünceye set vurur yeşil başlı periler
Özgece bir bakışla ürkek ceylanca kaçar
Tatlı gülücüklerle ruhlara şarkı söyler
Ayrılık çağrıştırır, kavuşmaya yol açar.

Yeryüzü böylesine bir depreme dayanmaz
Denizin öpüşleri kabarır gözlerimde
Yanak yanak gül açar, sevgidir yaralanmaz
Hicran, coşkunun adı titreyen ellerimde.

Bir iç hesaplaşmadır dürüm dürüm dürülür
Hicran, sevginin adı yumak yumak örülür.