Hiçbir şeyin dışarıdan göründüğü gibi olmamasının yanında, bazen hiçbir şeyin görünmemesi daha yürek felaketi...
Kör oluyor badem gözler, son buluyor anlaşmalar. Bir kaldırımın soğuk yüzüne uzanıyor yüzükoyun yürek. Taş oluyor baş yarıyor.
İçinde fırtınalar koptuğunda ne yapar insan? Çırılçıplak soyunabilir misin ulu orta , sevdiğine kavuşmak için şart bu olsa...? Sevişir misin insan olamamış bir hayvanla , en güçlü arzularla .Nereye kadardır sevmek , neresidir aşk ile ölmek ?
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta