Hiçbir zaman olmadık Şiiri - Muhammed Ya ...

Biz…
hiçbir zaman bir cümlede yan yana gelmedik.
Sen başka harflerin arasında güzeldin,
ben ise sana dokunamayan suskunluklarda saklı.

Seninle bir fotoğrafım bile yok.
Ama aklımda,
binlerce an var seni yaşadığım…
Bir gülüşün mesela,
bir sabah saçını düzelttiğin an…
Biri sorsa, “nereden tanıyorsun?”
Kimbilir…
Belki sadece içimden.

Sana hiçbir şey veremedim.
Çünkü senden hiçbir şey istemedim.
Sevgini bile…
Ben seni sevmek için sevmedim,
sadece içimde bir yerde sen vardın,
ve orası en huzurlu yerimdi.

Gözlerin
hiç üzerimde durmadı belki,
ama ben her bakışında
kendimi biraz daha unutmayı öğrendim.
Sen ne zaman gülümsesen,
ben kendime küsüyordum…
Çünkü o gülümseme
bana ait değildi.

Sana yazdığım onlarca şiiri yaktım.
Çünkü hiçbir kelime,
senin bir bakışın kadar güzel değildi.
Ben hep eksik kaldım…
Çünkü sen hiç gelmedin.
Hiç gelmeyecektin.
Biliyordum.

Yine de sevdim.
Sana dokunmadan,
seni duymadan,
sana ait olmadan…
Ve belki de bu yüzden en gerçek ben,
senin olmadığın yanımda kaldı.

Gün gelir de bir gün
gökyüzüne bakarsan,
bil ki o bulutlardan biri,
beni içinde saklıyordur.
Benim sana söyleyemediğim her şey,
yağmur olup düşüyordur omzuna…

Ve sen farkında bile olmadan,
ben yine
çok uzaktan
sana dokunuyorumdur.