- Vuruldum aşk tan vaktinde yaralarıma sardın gönül bayrağını.
Gönül mazgalından sızan ince hislerin akışına kapıldım. Bir kopuş yaşadım aşktan. Aşk kendinden kopmayı çoğaltmaktır.Tininde sobelendim, tenini hiç düşlemeden.
-Seni sevdiğim her karışa surlar ördüm, en büyük Çin Seddim sensin.
Aşkla kaplandı seni sevdiğim her yer. Sözlerimle özlerim arasında büyür imgesel yüceliş. Felsefi lirakalar yazıyorum sana.
-Biraz benden derin, biraz senden serin akıyor .
-Ağlayış risalende damlaların aşkın zemzemi olmuş. Ben gönül kabeni henüz yıkamadım. Müşrik de değilim. Seni tavafa geleceğim.
-Gün _ve ahlarımdan arınmak için
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta