Hiç Ümit Yok Şiiri - Harun Ertaş

Bir gün çocuklarla dolu olan sokak,
Şimdilerde ise terk edilmiş
Her iç çekişimde tek düşüncemsin
Neşe yoksa artık herşey bizden ırak

Bir çiçek sadece suyla büyümez
Işık yoksa ölür tüm bitkiler
Elinden geleni yapınca da
Solar mı böyle tüm papatya ve güller?

Bir papatyaya fazladan su vermek,
Soldurur eninde sonunda o çiçeği
Sonra niye öldü diye de
Boşuna üzülüp iç geçirme

Hüzünlü yağmur damlaları
Güneş olmadan silinir mi?
Değince de her biri
Bize en çaresiz hali getirir

Yıldızsız bir gece gibiyim
Hem sade hemde sessiz
Ne bir ışık var ne bir ümit
Böyle geçti işte yine sensiz