Hiç Olmamış Gibi Sevenler başlığıyla yazılmış, gecenin içine sığınan bir şiir…
Yalnız kalplere, bir daha başlamaya cesareti olmayanlara…
Hiç Olmamış Gibi Sevenler – Bölüm 6
Hiç olmamış gibi sevenler var ya,
İşte onların sessizliğinde boğuluyor dünya.
Bir bakışta bütün geçmişini unutan,
Ama gözlerinde hâlâ bir yangın taşıyan…
Hiç dokunmamış gibi özleyenler de var,
Kokunu bilmeyen ama nefesinde seni arayan.
Sadece bir hayal yetiyor onlara,
Gerçek hiç değmedi ama his hep orada…
Ben onlardan biriyim belki de…
Adını anmadan dua edenlerden,
Fotoğrafını saklamayıp
Hâlâ seni ezberinde taşıyanlardan…
Bana hiç ait olmadın,
Ama seni hep kaybeden ben oldum.
Çünkü hiç başlamadan bitti
Ve ben yine de sonu yaşıyor gibiyim.
Kalbimi sana vermedim belki,
Ama teslim oldum sana…
Bir düş kadar sessiz,
Bir suskunluk kadar uzun…
Hiç olmamış gibi sevdim seni,
Hiç “benimsin” demedim,
Ama her “elveda” da senin için öldüm.
Hiç sahip olmadığım bir aşkı
Nasıl bu kadar kıskandım,
Bilmiyorum…
Şimdi biri adını söylese
Gözlerimi kaçırıyorum,
Çünkü hiçbir şeye dokunmadık
Ama her şeye izini bıraktın.
Ben seni
Yasak değil,
Yarım değil,
Hatta gerçek bile değilken
Tam yürekten sevdim.
Ve hâlâ
Hiç olmamış gibi
Seni yaşıyorum...
Doğan Çeçen
Kayıt Tarihi : 19.6.2025 17:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!