Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Sevmek Vazgeç(ebil)mektir Bazen...' geçecek, bu sancı da bitecek...bütün örselenmişlikleri atıp arkanıza, silkelenip dirileceksiniz yeniden..yeter ki; albatros kuşu misali fırtınalara kanat çırpan yüreğiniz bir güvercin ürkekliğine kapılıp vazgeçmesin kendinden '...Armağanım olsun yürekten kopan bu dizelere...
çünkü yaklaşmak herzaman uzaklaşmaktan daha huzur vermiştir bana
çok güzel bir bakış açısı tbrler...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta