hiç gitmediğim bir yerde, sevinçle ötesinde 
her türlü yaşantının, kendi sessizliği var gözlerinin: 
en ince kımıltısında birşey var içime gömen beni, 
birşey dokunamayacağım kadar bana yakın 
kolayca açar beni en ürkek bir bakışın 
parmaklar gibi kapamış olsam bile kendimi, 
sen hep yaprak yaprak açarsın beni, Baharın 
(dokunup ustaca, gizlice)   açışı gibi ilk gününü 
ya da beni kapatmaksa istediğin, ben, 
hayatım kapanırız güzelce, birden 
karın her yere özenle inişini 
düşleyen yüreğince şu çiçeğin; 
duyduğumuz hiçbir şey bu ülkede 
erişemez gücüne sonsuz inceliğinin: 
renkleriyle yapısının beni bağlayan, 
öldüren, hiç durmadan, her nefeste 
(bilmiyorum nedir bu sende olan, bu kapayan 
ve açan; yalnız anlıyor içimde birşey 
gözlerinin sesini güllerden derin olan) 
kimsenin yok, yağmurun bile, böyle küçük elleri 
Çevirİ - Cevat ÇAPAN
Edward Estlin CummingsKayıt Tarihi : 19.3.2002 02:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 


TÜM YORUMLAR (18)