Sol bileğimde yağmurun, sağ bileğimde başarısızlığın iz düşümünü taşıyorum.
Hiç şaşırmadım, kılını bile kıpırdatmadan büyütmüşsün beni.
Hiç alışmadım ama, sanki bir çocukluk rüyasıymış gibi unuttum ellerini.
İki sene sonrasının hesabını bile yapmayan bir herifim ben,
Hiç şaşırma tamam mı? 10 sene sonrasına mektup yazarken yakaladım kendimi.
Büyü artık, yalvarırım büyü artık.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta