Hezeyannâme i Sofiyâne

Tasavvuf, terk-i cân demektir; benini hiç etmeyen; Sûfîlerin hezeyânına bulaşmaya!
Tapduk Emre - ki şiir onun dilindendir

Evvel hü
âhir hü...

Rivâyet ve hikâyet oldur kim
Cihân anâsır-ı erbaa üzerine inşâ buldu
Nâkilân-ı âsâr budur kim
Ânâsır-ı erbaa şunlarda neşv ü nemâ buldu:

Evveli su
Bilâhare toprak
Beriki hevâ
Sondan âteş

âdemdir ki tıyneti su gibi kir tutmaz ola
safiyet beyânındadır...

âdemdir ki tıyneti toprak gibi kalender ve mütehammil ola
sabır makâmındadır...

âdemdir ki tıyneti hevâ gibi şaşkın ve yele zencirli
nefis beyânındadır...

âdemdir ki tıyneti âteş gibi yakar ve dahi yanar
öfke beyânındadır...

Ol gani rahmân olan
doğmayan doğurmayan
Allah Allah illallah!
Gökyüzünü yaratıp yeryüzünü donatan
Ol! deyüben olduran...

Ruh verüp anâsıra
ten donattı insana
Evvel hak sonra aşk katup mayamıza
Meydân-ı huzurunda sordu insanoğluna:
Elestü bi-rabbiküm! cümleden geldi: belî
Cennetten mekân kıldı girdik andan içeri...

İmdi!
server-i evliyâ-yı Horasan
Sultan Saru Saltuk can eyitti ki Tapduka:

Doğdu izdivâcından Âdem ile Havva
su ile toprağın

Halk oldu imtizâcından İblis ve nefret
âteş ile hevânın

Ey oğul Tapduk işte sana sırr-ı gevher
âteşi su ile hevâyı toprakla gider
ki erkânımızda buna
mücâdele-i nefs derler!

velev adın Yunus
ola ki Tapduk
var ki Handan
belki Süleyman...

Haaay Hak!

ya su
ya âteş
ya hevâ
ya toprak!

Hikâyet oldur kim bu cümle güft ü gû
Yunus Emre meydânında, Tapduk Emre meyânında
Tasavvuf beyânındadır!

Ketebe-i Hüseyin Bülent
verdi hikâyete temmet
kendisi mi?
Ahmak beyânındadır!

bir an - 27.12.2008