Yalnızlığın ıssız koynundayım şimdi
Hüzün mevsimine eş duygularım
Hiç çıkmadın ki aklımdan
Aklıma geldiğinde, diye söze başlayayım.
Rüzgâr kuru yaprakları
Savururken dört bir yana
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Duygu yüklü şiirinizi
beğeniyle okudum
güçlü duyarlı duygusal bir anlatım akış bir birinden güzel
kutlarım eseri
bazen üryan kalmış ağaçlar vurur yüze gerçekleri bazen var olup da ısıtmayan güneş anlatır bize... unutuldu sanılan yaşanmışlıklar hiç beklenmedik anlarda hatırlatır kendini...
Betimlemelerle desteklenmiş güzel bir şiir. Yüreğinize sağlık Sibel Hanım. Saygılarımla...
'Sayıklama mı?'
Belirsizliğin zihindeki karmaşası.. Anlam verememek, daha dün gibi varken yok olanlara.. Bırakıp gidenlere.. Neden, niçin sorularının bir türlü cevap bulamaması mı?
Ya da 'saçmalamak mı?'
Olağan olanı normal karşılayamamak mı?
Şiir açığa vuruyor gibi.. 'Aklımdan hiç çıkmadın' dediğinin çıkıp gittiğini.. Beklemenin boşuna olduğunu bildiği halde, beklediğini..
Umutların bu nedenle 'göç ettiğini..'
Mevsimlerin anlamsızlaştığını...
Yaşamının tam bir hezeyana dönüştüğünü, biliyor şaire..
Ama bilmek yetmiyor bazen.. Kabullenmeden unutulamıyor, dün..
Etkili bir şiir.. Kutlarım Sibel Hanım..
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta