Baharı koşturan yediveren gülleri
Anda kavuşmanın mutluluğu
Gül kokan nefesiyle
Her bakışında renk renk açan güllerini
Dererdi gözleriyle bahçıvan
Kurumuş bir gül
Ve
Güle sevdalı bülbülün
Cansız yüreğini gördüğü vakit
Elindeydi makası...
Gözlerinde birikmişti yaşlar
Serçeler inmişlerdi
Göz çukurundan su içmeye
Asılmışlardı pençeleri ile
Yanaklarından bahçıvanın...
Göremezdi sedasızlar
Taşlaşmış bahçıvan heybetini
Onların hiç gülü olmamıştı
Ne güle sevdalı bülbülü anlarlardı
Ne de
Sevdasına gül nefesi soluyan bahçıvanı...
Kayıt Tarihi : 23.5.2020 01:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
2004 GÖĞOKYANUS

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!