Heykel Şiiri - Kemal Çakır

Geri dönmeyeceğini anladım sonunda
Heykelini yapıp dikmek geldi aklıma
Kalmalıydın hiç ayrılmadan karşımda.

Yapımın için ne gerekliyse aldım,
Pek çok model beğendim tarih sayfalarından;
Zeus' un kızı Aprodite takıldı aklıma,
Ölümsüz dudaklarını,aydınlık gülüşünü düşündüm.
Sonra Athena' yı, sonra da Katerina' yı.

Ama olmadı be güzelim!
Ben dayanamam
Çanların ürküten vuruşlarına.
Çünkü ben ne Apollon ne de Zeus' um.
Beni ancak Yurdumun heykeli dikilen
Güzel kadınları mutlu edebilir.

Ama onları da senin yerine koyup
Sevemem ki!
Sadece önlerinde saygıyla eğilirim.

Ben ne yapacağım
Bu çaresizlik ve ikilem içinde?
Bir şeyler yapın bana, bir şeyler söyleyin
Akla mantığa sığacak biçimde.

Ya beni de öldürüp onunla birleştirin
Yada onu bana geri getirin.

13.08.2000 Kemal ÇAKIR