Hey Çöpçü Şiiri - Suskun Şair Fazlı Acar

"HEY ÇÖPCÜ....

Bir sabah uyandım...
Sokak suskun...
Bir ben varım... bir de içimdeki enkaz!
Rüyadan kalan.
Bir avuç küf... bir yudum dert!

Çöpcü geçiyor kapımın önünden…
Süpürgeyle değil sanki… kalbimin üstünden!

Hey çöpcü!
O tozun içinde bir kalp var…
Kir sandığın şey… benim aşkımdan artanlar!
Süpürme be kardeşim…
Bırak kalsın, belki bir mucize doğar o çamurdan!

Çöpçü!
Dokunma!
Şu sokak senin, ama şu yürek benim!
Bir tek o kaldı, geçmişten geriye,
Bir tek o umut onu da süpürme!

Kaldırım taşları… tanır beni.
Her gece aynı yer, aynı sessizlik, aynı deli!
Bir izmarit, bir umut, bir dua…
Hepsi bir çöp torbasında,
Hepsi bir vedada…

Çöpcü…
Eğer bulursan bir kırık gül yaprağı,
Atma…
O, sevdamın son nefesiydi…

Her sabah süpürülüyor bu şehir!
Ama ben kalıyorum kirli,
Ben kalıyorum bitik,
Ben kalıyorum…yalnız!

Çöpcü…
Süpürme umutlarımı be!
Bırak kalsın…
Belki bir gün… biri gelir de,
O umutlardan beni yeniden toplar!
Suskun Şair Fazlı Acar