Ne yaptım ben insanlara, ne söyledim, nasıl baktım onlara?
Dünya döndüğünden mi böyle garip, nasıl inanmalı olanlara?
Gördükleriyle yetindiler, içimi açamadım pıhtıdan yaratılanlara.
Ne istediyseler onları verdim, yüreğime kenardan bakanlara.
İstediklerini alıp da çekip gittiler; üzülmediler boşa akanlara.
Bendeyse felçli bir hissiyat, alıştım içime akan kızıl kanlara.
Tahammülde üstad oldum da istedim ama alışamadım yalanlara.
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta