Bir karambolde yaşadım yirmi yılımı
Gözlerimi açmanın zamanı geldi.
Dünya yansa kıpırdatmam kılımı
Bir baltaya sap olmanın zamanı geldi.
Ciddiye almadım hiçbir duyguyu
Sonsuz sanıyordum her sıradan tutkuyu
Düşünmeden attığım onca tükrüğü
Artık yalamanın zamanı geldi.
Hep paspaslık ettim altın yollarda
Sevgi buldun sandım nankör kollarda
Azgın bir nehir gibi akan yıllarda
Yüzmeyi öğrenmenin zamanı geldi.
Ah zaman! Sen ne cevhermişsin meğer
Bırak parayı pulu dünya kaç para eder?
Ödermi bu batığı çektiğim keder?
Bir defter tutmanın zamanı geldi.
Bu ne pişmanlıktır bu ne hüsrandır?
Bu dilime düşen ne garip bir figandır?
Beni söyleten bu dert sanma eldendir.
Kendimi tanımanın zamanı geldi.
Kayıt Tarihi : 20.3.2008 20:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!