yalnızım, birazda dargın
yürüyorum adeta koşarcasına
göze hitap eden edasıyla boğuk ve puslu, yine her zamanki gibi İstanbul
umudun bekleyiş treninde bir sabah yolcusu gözüme çarpıyor
ufak tefek anılar canlanıyor zihnimde
papatya ve gül bahçelerinin kokusu burnuma ilişiyor
tıpkı tıpkı davetsiz bir misafir gibi, hafiften kapıyı aralıyor
Hiçbir şeyden çekmedi dünyada
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,
Devamını Oku
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta