yalnızım, birazda dargın
yürüyorum adeta koşarcasına
göze hitap eden edasıyla boğuk ve puslu, yine her zamanki gibi İstanbul
umudun bekleyiş treninde bir sabah yolcusu gözüme çarpıyor
ufak tefek anılar canlanıyor zihnimde
papatya ve gül bahçelerinin kokusu burnuma ilişiyor
tıpkı tıpkı davetsiz bir misafir gibi, hafiften kapıyı aralıyor
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta