Herşey Her Zaman Ayrı Yazılır

Her şey
Aslında taşmış olan her şey biraz eksiktir ya
Kalbimde beslediğim, o sevgi dediğim şey aslında taşmış ya
Kendimden bile sakındığım nefretim
Nefretin kendi olsam nolur aslında sadece kemik ve etim
Dünyayı avuçlarımda sıkıp boğma isteğim
Oysaki bi karıncayı bile incitemeyecek kadar güçsüzüm
Bi anlık gelen yakıp yıkma isteği
Ardından kim olduğumu hatırlamam
Bi anlık Dünyayı bile değiştirebilirim hissi
Kendini bile değiştiremeyen bi adam olmamı hatırlamam
Çok geç kalmaz ağlamam
Niye varım ki bu Dünyada? sorusu
Kimse bilmez kimse anlamaz beni diye düşünmem
Mutluluğu en çok benim isteyip en az benim hak edişim
Doğru yolda olmayı isteyip yanlış yoldan gidişim
Kendi kendime sorduğum sorular cevabı biliyorum ama cevap vermiyorum
Bu ilk hayatım değil mahvedip pislediğim
Bu ilk yanışım değil oturup izlediğim
"Sadakatla başlayan herşey ihanetle biter-miş"
Hayat acımasızmış
Ben ölürken onlar yaşıyormuş
Beni bu çöplüğe atanlar zirveye tırmanıyormuş
Hayat onları görmüyor mu?