Yıllarımı verince, kök saldım sandım,
Her bir köşeye, bir yalan sakladım.
Birer birer eridi, ırtımı dayadığım dağlar,
Güneş batarken, uzayıp gitti gölgeler.
Aşk denen dostluk denen o koca kelime,
Boşlukta yankılandı, gitti değdi kedere,
Güvenim inancım bir sırça köşk gibi dağıldı.
Eğer kral olsaydım.! Çiğneyerek tahtımı
Memleketin halkını dizlerine sererdim.
O kuvvetli hükmümle bütün tacı tahtımı
Bir tek bakışın için sana feda ederdim.
Eğer Allah olsaydım.! O heybetli, o derin
Devamını Oku
Memleketin halkını dizlerine sererdim.
O kuvvetli hükmümle bütün tacı tahtımı
Bir tek bakışın için sana feda ederdim.
Eğer Allah olsaydım.! O heybetli, o derin




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta