Herkesin İçinde Ölen Biri Var

Herkesin içinde ölen biri var,
Bir gülüşün küle dönmüş izi,
Bir sözün yarım kalmış tınısı,
Bir kalbin bir daha hiç çalmayacak ritmi.

İçimizde bir sessizlik taşırız,
Ne tamamen unuturuz onu,
Ne de adıyla çağırmaya cesaret ederiz.
Ölüm bazen toprağa gömülmez;
İnsanın içine çöker, orada uyur.

Herkesin içinde ölen biri var,
Bizi bugün yapan o görünmeyen gölge.
Kayboluşuyla büyüten,
Yokluğuyla öğreten,
Acısıyla söylemeden konuşturan…

Zaman geçer, anılar tozlanır,
Ama içimizdeki o kayıp
Bir eksik değil artık—
Daha çok, insan olmanın sessiz harcıdır.

Herkesin içinde ölen biri var,
Ve belki de bu yüzden
Biraz daha yavaş kırılırız,
Biraz daha derin sever,
Biraz daha dikkatli yaşarız.

Çünkü biliriz:
İnsanın içindeki her ölüm,
Onu hayata biraz daha yaklaştırır.

Sinan Bayram