Herkes Herşey Şiiri - Mehmet Alperdem

herkes her şey
yok hiçbir şey
şey
şey
şey
bir ben bir şey değilim
bir de hiçler
hiçbir şey değil
bu bence böyleciler
ve de bizden çok bizciler
çoğala çoğala
artı eksi sonsuza doğru
dolumsu kar tanelerince
düşer yeni açmış
menekşenin tepesine
geçit vermezler
altın levhanın
solgun ve
kör uçlu oklarına
kapılarını birbirine vurmakta
beyt-i efkârın
bu karanlık akşamüstü tipisi
oyuk öylesine büyük ki
tutmaz çıktığı yeri bir daha
alemin köhne çivisi