-HeRKeS GiBiSiN- Şiiri - Aysel Zengingül

Aldanmaların sularına kendimi bırakmam için çok geç,
Ve sana mutluluklar taşıyabilmemin zamanı geçmiş…
Beni yüreğimin en ince sızısında kanattın, sevdiğim..
Omuzlarıma çöken masum ağırlığında birkaç günün,
Seni temize çıkaracak nedensiz nedenlerime gömülürüm…
Herkes gibi bakıldığını gördüğüm pencerenden,
Sana bakıyorum bu vakitler,
Görüyorum ki sende herkes gibisin…
Aşağı yukarı tartılmadan,
Seni senden ayırmadan,
Kalıbına oturmuş bir küfür gibi,
Bir yalana benzersin o lüks durduğun hayatının çatısında…
Gecesi gündüzüne yetişemeyen bi karanlık öfke….
Yaşamadıysam da seninle,
İyi kötü bilirim seni bilirsin...
Bırak da az buçuk tecrübe katalım mevzu hayata…
Terminalsiz bir kalkıştır sevdaların,
Nereye, kime, nasıl gidileceğinin önemi olmayan..
Ve ben gecikirim yetişmeye,
Bir şubat sonunda bir sözün anlamında kurtarmaya seni…
Oysaki yalanda olsa yakışmıştı yüzümüze,
Sevilmenin verdiği o renkli tebessüm….
Artık önemi olmayacak hiçbir çelişmenin,
Seni zamanın ötesinde aramanın,
Yok yere endişelerinde yüzündeki bir kızgınlığın,
Anlamına gömülmüş,
Bir anlayıştan geçen fikirlerin,
Seni anlamak için zaman çürütemeyecek artık…
Beni yüreğimin o sızısında okyanuslara bıraktın…
Acının o derin yokoluşunda kimsizliğinde gecenin,
O kör kuyu ortasında boğulmanın çaresizliğine attın beni…
Ve ben artık anlıyorum ki;
Herkes gibi bakıldığım pencereden,
Görüyorum ki sende herkes gibisin…
Aşağı yukarı tartılmadan,
Kalıbına oturmuş bir küfür gibi,
Bir yalana benzersin,
Gecesi gündüzü olmayan bir karanlık,
Bir boşluğa benzersin,
Dışına dolgunluk tadı veren…
Ben onca iyi niyet bol vermiş,
Ben onca kötü keder yol edinmiş…
Görüyorum ki sevdiğim,
Sen de herkes gibisin,
...Bana
.... hiç
... benzemeyen…

01 mart 2007 04:58 ist. LaL