Karanlıkta yürümek gibi seni sevmek..
Nereye gittiğimi, nerde düşeceğimi bilmeden..
Yol karanlık, yol ıssız, yol boşluk..
Şairin aklındaki iki mısrayı unutması gibi,
Hatta iki mısrayı, gözlerine bırakması..
Kalem kırık, söz uçmuş, gözlerin bana kör..
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta