bir çerkez sevdim yıllar yıllar öncesi
yeşili onunla tanıdım sevmeyi onunla
saçları bukle bukleydi zülfü at yelesi
imgenin en bakiriydi her şeyi ile seven
bir kürt sevdim harbi sevgiyi tattım
gözlerinden dicle akıyordu duruşu çınar
sunalar onu kıskanırdı kumruların cümlesi onu
dudakları ateş parçasıydı sesi bir çağlayan
bir terekeme sevdim sanki ığdır ovası
ayaklarımı yerden kesti irademi heba ettim
koynunda iki dağ vardı her biri palandöken
ellerim serseri mayın tepeler bakir maden
bir hemşehrimi sevdim lirik mi lirik
sanki bir ay parçasıydı ara sıra kaybolan
memleket kokuyordu vuruldum istemeden
fikri fikrime yakındı tanımak vardı önceden
bir yörük sevdim sarıp sarmaladı beni
aynadaki aksimi güle bezedi gülmeyi tanıdım
göz göz yaralar açtı yaramı sevdim onunla
dağlarda yaprak açtı meyvesini sevdim
bir edibi sevdim on parmağında on marifet
suya yazı yazmayı ondan öğrendim emeği ondan
gerçek sevgiyi onunla tattım ihya etti beni
mey niyetine gözlerini içtim sarhoşluğum o günden
04.03.2020.
A v r a s y a
Ahmet Erdem
Kayıt Tarihi : 5.3.2020 15:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Nereye çeksen yakışan....:"Kabı ayrı olanın tadı da ayrıdır..."
Nereden aklıma düştüyse işte...Sanırım buraya da yakıştı...
Tebrikler Ahmet Bey...
Sevmekten kim usanır diye bir şarkı vardı bi zamanlar
Kimin usandığını bilmiyorum ama belli ki Ahmet Erdem usanmaz
TÜM YORUMLAR (5)