Her Yol O'na Çıkar Şiiri - Kara Çocuk 2

Gönlümde doğdu nur, adı Hakk’ın nefesi,
Her hece zikre döner, her anı bir tecellîsi.
Benlik silinip gitti, yoklukta açtı varlık,
Fena perdesi açıldı, baki kaldı kudreti.

Kalbim bir meydan oldu, aşkınla titrer hâlâ,
Dudaklarımda zikir, sözlerim hep dua.
Aynada kendim sandım, görünende Sen vardın,
Her isim zikr-i Hak’tır, her ses O’na çıkar da.

Küllerimden doğarken baqâya erdim yine,
Adınla açtı bahar, gönlümün derin sine.
Yol içeri yüründü, menzil kalpte parladı,
Gözlerimi kapadım; her yol O’na çıkar yine.

Sus ey gönül, Hak söyler bu derin sessizlikte,
Benlik erir, aşk kalır, nur parlar kalbimde.
“Ben”i silen bulur ki, kendini Hakk’ın nurunda,
Her adım, her nefes, O’na varır nihayette.

Aşkınla yanar canım, küllerde güller açar,
Her zerrem secde eder, âlem zikrini saçar.
Gökyüzü kandil gibi, yıldızlar tesbih çeker,
Her ışık şehadetle, Hakk’ın adını anar.

Zaman erir akarken, mekân düşer perdeye,
Ezel-ebed O’nundur, hükmü sürer her şeye.
Varlık bir nefes olur, yokluksa bir sır perde,
Her şey O’ndan gelir, her şey döner O’na.

Ey Rabbim, lütfun ile kalbime sabır ver,
Her nefeste zikrinle gönlümü nurla der.
Yolun en son menzili, rahmetin olsun bana,
Kulluğum daim kalsın, her yol O’na çıkar der.