"her Yaşayan Sağ Sayılmaz"

Çorak bahçe bağ sayılmaz; bol su varken zor anlarsın
"Her yaşayan sağ sayılmaz"; çok gülene sor anlarsın

Her can özde farklı renktir, güzel insan güle denktir;
Nankör, namert ne demektir, dikene su ver anlarsın

Kanma gencin gülüşüne, akıl ermez her işine;
Takılıp bir düş peşine, yetmişine var anlarsın

Han serapta hoş bir köşe, tan yer açmaz hep güneşe;
Son demleri nebze neşe, tebessüme kur anlarsın

Dem aldıkça sinede hâr, hançerede hıçkırık var
Umutlarda kaç kırık var; hayal kur da gör anlarsın

Hakk'tır aşkın ardı önü, O'nsuz kulun kıştır yönü;
Yatağını bir güz günü, dağ başına ser anlarsın

Sevgiyle dol, aşkı va'z et, can suyudur hoş muhabbet
Zorladıkça nefsi nefret, defterini dür anlarsın

Dil nakkaştır, gönül kilim, desen bilir aklıselim
"Beni aşar" deme gülüm; söze ihlas kar anlarsın

Avcundayken "her şey" "hiç"in, hırsa kanat takmak niçin?
Göz, ibretle bakmak için; kılı kırka yar anlarsın

Kin ne demek, ederi ne, sindekinin kederi ne
Kefen çekip üzerine; mezarına gir anlarsın