Vakit yetince diyorlar, saati gelince;
Açılacakmış birbiri ardından kapılar.
Elinden kaçırdıkların, avucunda kalanlar…
Hiçbir şey boş değilmiş alemde; hiçbir şey gereksiz.
Hepsi de yazgının parçaları, tabloda bir kare.
Her şey zıddıyla bilinirmiş.
Çirkini görmesek vurulmazmışız güzele.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
selam...tebrikler guzel duyuş ve deyiş
Sanki bir hayatı yazmış Tuba hanımın elleri...Hayattan kesitler sunmuş kelimeleri parlatarak.Yüreğiyle akmış dizelere gözlerimize hoş bakışlar fırlatarak.nefis olmuş.Kutluyorum.Ant+10 puan.
TEBRİKLER
Herşeyde muhteşem bir tevâfuk, yerindelik. Güzel anlatımınızla. Kutlarım.
Birol Hepgüler.
kap gözünüz açık gönlünüz hoş olsun mükemmel bir çalışma kutlarım saygı ve muhabbetle
tam puan
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta