Odur insan oğlunun çamurunun mayası,
Odur imanı odur ahlakı odur hayası,
Sevgiyse insanın elinde dayandığı asası,
Olmaz dünyada derdi tasası,
Odur insan oğlunun özü,
içtenliğin dışa yansıyan yüzü,
Onunla bakınca her şeyi güzel görür gözü,
Onunla güler toplumun insanın yüzü,
insan oğlunun bahar mevsimi,
Kış gelmez eğer kuşatırsa herkesi,
Onunla açılır bütün sırların perdesi,
insanlığın tek kurtuluş reçetesi katıksız bir sevgi,
insan oğlunun her derdine deva,
Benliğinde olanlar asla çekmezler cefa,
Onsuz ne eğlence olur ne sürülür sefa,
Olmaz saygı, merhamet, hürmet, vicdan hakeza,
Işıktır her karanlığı aydınlatır,
Bütün güzelliklerin, aşkın temeli onunla atılır,
ölçüsü yok değerinin ne alınır nede satılır,
Nede günümüzdeki gibi hoyratça harcanır.
Yazarların kalemi şairlerin dili,
çorak bir gönülde bile açtırır gülleri,
Dize getirir asi dize gelmezleri,
Ne maddi aç kalır ne manevi aç kalır,
Eğer sevgiyle dolu ise hazineleri,
Onunla ebedidir bayrakların rengi,
Onunla vatan vatandır ebedi,
Onun için verdik tarih boyunca bunca kefensiz şehidi,
O destanlaştırmıştır Hacı Bektaşi velileri,
Yunun Emreleri, Mevlanaları hoca Ahmet yesevileri,
Karenli Veyselleri Sivaslı Veyselleri,
Horasanlı erenleri, ve isimsiz nice gönül rehberlerini,
O güzelleştirir bütün çirkinlikleri,
Her şey ama her şey sevgi,
Sevmeli sevmeli bizi bile sevmeyenleri,
Kayıt Tarihi : 1.7.2009 19:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!