Her insan edebiyatıdır,
Kendi; kader kitabının
Doğmadan alnına basılan yazıları,
Yaşarken okur öğrenir insan.
Arada boş bırakılan beyaz sayfaları,
Kendisi doldurmalıdır insan.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta