Bozkırı yeşertip, çevirelim cennete
Her insan bir ağaç, gelin dikelim dostlar
Donatın her yeri, meyil verme zinnete
Her insan bir ağaç, gelin dikelim dostlar
Fidanlar solmasın, topraklar kavrulmasın
Ormanlar yanmasın, külümüz savrulmasın
 
Aşk bu dünyanın ölçüleriyle açıklanamaz sevgili. O ilkel bir acıdır, yaban bir ağrıdır. Gelir  ve içimizdeki o çok eski bir şeye dokunur. Sonra bir perde açılır ve yolculuk başlar. Bu yolculukta artık para, tarifeler, beklentiler, randevular, taksitler, iş, anneler ve korkular yoktur. Aşkın kendi gerçekliği vardır sevgili. İnsan bir başka ışığa teslim olur...  
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...
Devamını Oku
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...




atalarımızdan kalanbir düşünceyi, özü sahiplenen ve şiir eden yüreğinizi kutluyor saygılar sunuyorum.
KURUMUŞ ÇÖLLERE FİDAN DİKELİM
BOŞ ARAZİLERİ HEP EKELİM
ORMANLARDAN, ELLERİMİZİ ÇEKELİM
HER İNSAN BİR AĞAÇ, GELİN DİKELİM DOSTLAR
FİKRET GÜRSOY
TEBRİKLER EFENDİM. 10+
Göçerken Dünyadan, ağaçlarım var desen
Her insan bir ağaç, gelin dikelim dostlar
her eğitim ocağında okunsun bu dizeler..
başarılar ustam ..ustalara yakışır bu kelam
Mesaj içeren çalışmanızı kutluyorum. Anlamlı bir paylaşım. Tam Puan. Saygı ve sevgi ile kalın.
Hikmet Yurdaer
Güzelliklere çağrı şiiriniziş kutluyorum, saygılar
********Her insan bir ağaç *******
Bozkırı yeşertip, çevirelim cennete
Her insan bir ağaç, gelin dikelim dostlar
Donatın her yeri, meyil verme zinnete
Her insan bir ağaç, gelin dikelim dostlar
Fidanlar solmasın, topraklar kavrulmasın
Ormanlar yanmasın, külümüz savrulmasın
Ağaçlar kesilip, çınarlar devrilmesin
Her insan bir ağaç, gelin dikelim dostlar
Kurumuş çöllere, hayat suyu salalım
Gelecek yıllardan, nice umut alalım
Kararmış toprağa, yeşil örtü çalalım
Her insan bir ağaç, gelin dikelim dostlar
Yeşil halı gibi, döşensin dağlar taşlar
Salınsın her zaman, yeşil saçlardan başlar
Ormanlara gelsin, yaban hayat ve kuşlar
Her insan bir ağaç, gelin dikelim dostlar
Yaş kesen, baş kesen, katildir ağaç kesen
Ülkeyi ağaçla, süslesen desen desen
Göçerken Dünyadan, ağaçlarım var desen
Her insan bir ağaç, gelin dikelim dostlar
Okuması büyük bir zevk olan
anlamlı şiirinizi ve usta kaleminizi kutluyorum
ant+tam puan
Şairler böyledir, kimi tarih yazar, kimi mezar kazar, kimi yare kızar, şairin sevdası Allahadır. Kimi yar der, kimi insanlık der kimi ağaç der kuş der ulaşır Mevlaya. Böyle güzel anlamlı şiirin yüreğini kutlarım.
Her insan bir ağaç... Ne güzel bir benzetme yapmışsınız ama bazı insalarımız yalnızca odun kategorisine giriyor ne yazikki. Arazi yaratma bahanesi ile güzelim ormanlarımızı kesp biçiyor yakıp katlediyorlar maalesef... Duyarlı yüreğiniz daim olsun, saygıyla...
Çok çok değerli bir konuya değinmişsiniz, kutluyorum. Teşekkürler sayın Ataman........+10
Güzel bir mesaj içeren çalışmanızı içtenlikle kutluyorum..
Bu şiir ile ilgili 128 tane yorum bulunmakta