Tükenirim aşk gibi yangının eşiğinde,
Bir vuslatı ararken, bir firkatlik şâdım var.
Kendimden geçerim ben, gönlümün beşiğinde,
Her hecede bir yangın, her kelâmda yâdım var.
Yaklaşırım nar gibi, duramam bir menzilde,
Ne Leylâ’ya ererim, ne Mevlâ’ya bu ilde,
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta