her gece bir kucaktan, bin kucaga atlarken,
kadehlerin ruhunda, yıktım ar duvarlarını.
namus gemilerimi,yaktım arsız ateşle,
gömdüm çok derinlere, olan saf duyguları.
damarıma vurulan,ilk bıçagı ben vurdum,
yırttım ar duvarımı, bir meçhulde kayb oldum.
her şeyimi yok ettim, bir başka gecelerde,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
bir vicdan muassebesi gibi şiir insanın kendine olan öz eleştirisi kaleminiz daim olsun....harika dizeler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta