Her akıl vereni sanma hekimdir!

Her akıl vereni sanma hekimdir!
Dokunmaz merhemi söz olur gider
İnsan bir muamma bilmezsin kimdir
Bir derman istesen, tez olur gider.

Hakikat bezminde bir hikmet vardır
Gül açan dağların hep başı kardır
Kiminin gülüşü taze bahardır
Kimisi aşına tuz olur gider...

Basiretten gafil olunca sağlar
Kibir kemendiyle dilini bağlar
Koca heybetiyle şu yüce dağlar
Gün olur yıkılır, toz olur gider.

Hakk yolunu arar, er oğlu erler
Dokunsa toprağa gül açar derler
Bir dost gülüşüyle biter kederler
Kimisi ömrüne yaz olur gider.

Sevda dedikleri yarin dilinde
Elifi okudum onun elinde
Göz yaşları saklı bir mendilinde
Kimisi bağrında köz olur gider.