Her Adımımı Seninle Attım Öğretmenim

Sen güvendin cevherime,
İşledikçe aydınlandım.
Bilginin ışığıyla seninle,
Karanlıklarda yol aldım.

Kör cehalete bilgi saçtık.
Parça parça mihenk taştık.
Ögretmenim seninle el ele,
Biz dünyayı aydınlatttık.

Boğmak isterler kuyularda,
Dediğin hep dogrudur ya,
Gelecekler başını ezmeye
Meşalemle çık kör kuyudan.

Dedim ögretmenim olmadım.
Hayır,dedin ben seni gördüm.
İçindeki cevheri ince işledim,
Sen hep vardın mücevherdin.

Ben bugün sen yarınsın dedin.
İlmek ilmek ördün geleceğe,
Nesillere benim düsturumla,
Sunuver öğrettiklerimi dedin.

Emanetin bilim ve irfan senin.
Öğretmenim anama babama,
Sen bana saygıyı ögretttin.
Adab-ı muaşeret görgü dedin.

Haksızın yanında sakın durma;
Bilsen bile itibarın düşer dedin.
Yalancıyla yol alma mum gibi,
Söndürür,karanlıkta bırakır dedin.

Adalet şaşmaz terazin olsun.
Gariplerin kolu kanadı olasın.
Aldığın bütün eğitimin sana,
Bu yolda yâr,yardımcın dedin.

Tek tek birlestirdin ellerinle,
Tüm ögretmenlerime sırayla,
Hamiye GÜL, eğitim yollarında
Bilgi neferimdir,işleyin dedin.

Sen gittin şimdi ötelere ama,
Ben mührünü taşırım diplomamla.
Rahmet olsun sana sonsuz defa...
Cennet olsun son durağın senin.