bulut kaplamış
sis çökmüş
şu karşıki toprağı
şu karşıki toprak anadolumdur
hepsi bizimdir
işçisi köylüsü
kadını çocugu hepsi bizimdir
ve onlara dair ne varsa
hep söylenildi hep yazıldı
yine yaşıyoruz pembe dünyada
eziliyoruz sürülüyoruz
vuruluyoruz kukla olmuşuz ve zıpkın yemiş balık gibi
çırpınıyoruz
avaz avaz bağırıyoruz
çimdiklenmiş çocuk gibi
yine duyulmuyor sesimiz
ama yine de yaşıyoruz
yaşayacağız direneceğiz
sessiz ve sakin
ve şah mat olmasa
piyonların gücü yetmese de
yeni yeni piyonlar çıksada ortaya
elbet yaşayan ölcek
kısa çöp hakkını alacak
uzun çöpten
ve anamız
ve avradımız
uğrunda can verdiğimiz kadınlarımız
doğurgan vücutlarıyla gülecek elbet
işte o zaman
yaşamın içinde filizlenecek tohum
zafer bizim olacak
Kayıt Tarihi : 6.9.2007 00:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (6)