Hepimiz Köylüyüz 2 Şiiri - Yılmaz Örmeci

• 

  Filiz Kalkışım Çolak

  nereye giderse gitsin insan köyü unutamıyor bambaşka köyü..koca bir çocukluk hala bekler salıncağı kurulu dut ağacının altında..ey gidi günler hangisini anlatsa ki insan..bağıra bağıra şarkılar söylediğimiz fındık bahçelerimiz ..Arzuyla kavglarımız gece boyu sabaha kadar sohbetlerimiz oyunlarımız..kardeşim Muratla olmadık yaramazlıklarımız..nerede köpek vavruluyor biz orada annesi gidince yavruların , bir yavru Murat bir yavru ben alır gelip odunlukta saklardık..süt verirdik taki gece hayvanın ağlamalkarı başlayıncaya dek..bri enik ağlıyor diye annemle babam yine yakalrdılar bizi..zaten kendi köpeiğimiz vardı üstüne ik köpek dah ah anacığım kıyamazdı bize tamam kalsınlar derdi..ağaçlara tırmanışlarımız ..saymakla bitmez..şimdi bekliyoruz köyümden bir kırıntı gelse..gelmez elbet hocam..artık vefa dostluk öldü..zaman hep kendi menfaatine çalışıyor ne yazıkkı...çok güzel bir çalışma okudum mahir kaleminiz den emeğinize yüreğinize sağlık..saygıalrımal..

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Yusuf Değirmenci

  yılmaz bey bu güzel eserinizi kutluyorum emeğinize yüreğinize sağlık bir şiirimle köye gitmek istedim sinme bereber
  
  Köylü tarlasına emeği verdi
  
  
  Köylü tarlasına emeği verdi
  Ter ile suladı mahsulü gördü
  Yükledik merkebe pazara sürdü
  Değerini verip alan olmadı
  
  Yetiştirdik tefeciler kaptılar
  Alacağı yıl sonuna attılar
  Fakiri zengine köle yaptılar
  Asla kanaatkar olan olmadı
  
  Sükut altın diye sustu dilleri
  Ne emek değerli,nede malları
  Gidin görün per perişan halleri
  Buna bir çıkar yol bulan olmadı
  
  Kederi unuttu acıya koştu
  Babayı kaybetti,bacıya koştu
  Tarlasında emek ve ter oluştu
  Emeğin değerin bilen olmadı
  
  Bu yüzden başladı şehire akın
  Köylerin yok olma zamanı yakın
  Çiftçi yok olacak demeyin sakın
  Buda bir ihtimal gören olmadı
  
  Yusuf Değirmenci 2
  

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Hatice Ak

  Sayın Örmeci : söz konusu şiiri okumamıştım şiirinize yorumuma cevabınızı okuyana dek, Sayın Şükrü Erbaş'ın şüphesiz okuduğum şiirleri vardır ancak şu an ezberimde yok. Adı geçen şairin bugüne düşen 'küçük acılar ' başlıklı şiirine görüş bildirmiştim. O an şiirin tamamı yayında değildi ancak giriş dizesi şiire sempati duymama engel oldu.
  
  Durum bundan ibaret. Saygılar.
  

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Ömer Gündoğan

  Köyü olamaynın şehiri olmaz bütün şehirler bir zaman köy değilmiydi?kutlarım Yılmaz bey ..

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Ahmet Turan Algın

  Şehirli olmanın en büyük kötülüğü, selamlaşmanın bitmesi sanırım.
  
  İnsanlar artık hafifçe kafalarını kaldırıp indirerek selamlaşmış gibi yapıyorlar...
  
  Aynı binanın içinde yaşayan apartman sakinleri bile, dışarıda insanı görünce önce yüzüne bakıyor insanın, sonra senin onun seni farkettiğini görünce kafasını yere indirip yanından hızla geçtiğine çok şahit oldum diyebilirim.
  
  Halbu ki eskiden insanlar tanıdığını bırakın, tanımadıklarına dahi selam verirlerdi..Selamlaşmanın bırakılması, insanlar içindeki ukalalağın, bencilliğin ve tepeden bakmanın artmasına sebep olmuştur., Bunu aşmanın yolu, geçmişini bilen, okuyan, geçmişten ders çıkaran insanlar olmaktır. Geçmişinden utanan insanların vay haline...
  
  Güzel bir konuyu ele almışsınız Yılmaz bey ...Tebrik ederim....

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (9)