Hep Sensiz Şiiri - Elif Kaplan

Seni hep sensiz sevdim ben,
Üşenmedim hiç;
Bozkırın tozuna toprağına çizdim hayallerimi.
Ne sensiz kalmaya gücüm oldu,
Ne de sana gelmeye cesaretim.
Elbette korkularım vardı.. Endişelerim..
Ama bunları sana hiç bildirmedim..
Seni,kendim için sevdim ben,
Sevip sevmeyeceğini pek hesaplamadım.
Umutsuzluklarım sevince dönüştüğü için,
Geleceğin günün hayaliyle sevdim.
Hayat bazen insana '' dur'' diyor,
Dur.. Çok ileri gittin..
Hayallerini dizginle.. İsteklerini engelle.
Sev.. Sev ama.. Kimselere söyleme..
Özlemlerini içine hapset..
Ne kadar istiyorsan,
O kadar eziyet et kendine..
Sakın.. Sakın ola.. Belli etme..
Oysa ben hiç gizlenmedim senden,
Boyalarımı silip çıktım karşına.
Ben sana yaşayabilmek için tutundum,
Çocukluğumun saflığını aldım avuçlarıma,
Sevdamı sorgusuz verdim ellerine..
Öylece.. Çırılçıplak..Sevdim seni..