Hep Efkar Şiiri - Mustafa Çetinkaya

Yılları birer birer tüketip,
Geldik şu yaşlara,neyledik?
Nasıl da özlüyorum bil bilseniz
O toy o acemi günlerimi.
Sıfırdan başlayıp yeniden
Daha donanımlı,daha deneyimli,
Biz kez daha o günlere dönmeyi,
Nasıl da arıyorum bil bilseniz.

Usul usul yaş kemale erdikçe
Ne çamurdan arabalar yapabildik
Ne gökkuşağının altından geçebildik.
Ne de yanlışlarımızı düzeltebildik.
Hız kesmedi hiçbir zaman,
An ve an azalan
Ömür törpüsü hayat.
Kırlaştı saçlarımız günden güne,
Bir yandan da telaşlarımız,
Nihayetinde yaklaşıyor beklenen saat.

Biliyoruz ki düşlerimiz allı pullu,
Havalanırken özgürlüğe,
Umudun şarkısını söyler.
Görürüz ki hayat,her zaman bir tekrar,
Döner döner bir benzeri yaşanır,
Anlarız ki şu dünya,hep efkar hep efkar !