Hep bende kal Şiiri - Ferhangi Şiir

Nasılsın sevdiğim?
Ben hiç iyi değilim!
Aklımdan çıkaramıyorum seni,
Elimde hala resmin var.
Konuşamıyorum sensiz,iyiki kalemim var elimde.
Seni yazıyorum, Sen nasılsın? İyi misin?
Ne zamandır sesini duymadım.
Aramıyorsun beni,
Kendine dikkat ediyorsun değil mi?
Gerçi sizin oralar sıcak.
Ben burada üşüyorum.
Sana çok güvenmiştim biliyorsun, hala güveniyorum.
Bazen düşünüyorum da ben sana nasıl güvendim bilmiyorum.
Şimdi bana yazdığın mesajları okuyorum.
Yolladığın resimlerine bakıyorum.
Ama o en son yazdığın var ya,
Sırtıma bir bıçak gibi saplandı.
İşte şimdi hatıralarla avunuyorum.
O yazdığın bir hançer gibi, olsun.
Senden gelen acılar bile güzel.
Sana ne dersem diyeyim,
Sen bana ne dersen de,
Aklımdan,fikrimden çıkmıyorsun.
Senin hayalinle bile yaşamak beni mutlu ediyor.
Yine gülüyorum baksana,
Çünkü sen varsın aklımda.
Sen aklımda oldukça, yüzümde hep tebessüm.
Acaba sen nasılsın şu an bilmiyorum?
Benim senden başka hiçbir şeye ihtiyacım yok.
Anlıyor musun?
Sana çok güveniyorum.
Seni çok seviyorum.
Aklımdasın,fikrimdesin, kalbimdesin,yüreğimdesin, aldığım nefestesin.
Kalbimin içindeki kafestesin.
Sensiz bir hayatı düşünemiyorum.
Benim güzel gözlüm.
Sakın gitme benden,
Hep bende kal.
Şunu bil ki yüreğin hala bıraktığın yerde.
Seni çok seviyorum....