Öfkeli rüzgar
yüzümü tokatlıyor.
Samimi bir perşembe sabahı
Neden'lerin cenaze namazı,
İkindiye kalkıyor.
Ben susarım; sen söyle.
Nedir bu günün tanıdık cefası?
Seri üretim sözler!
Tutulmayan sözler.
Ağlayamayan gözler...
Sırtıma karlar yağıyor.
Artık benim de dizlerim titriyor.
18'imde daha çocuk aklımda,
Ne de kıyametler kopuyor.
Kayıt Tarihi : 7.5.2025 22:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
bir akşam vakti, bu sözleri hak eden kişinin yüzüne sadece bakmaktan başka birşey yapamadığım için bunu şiiri yazdım.
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
TÜM YORUMLAR (1)