ne kadar dersen
saçlarıma yıldızlar düştüğü kadar
öyle ağrılı
öyle sancılı yıldızlar
vaktinden önce doğdular ve saçlarıma kaydılar.
bir anne nasıl da okurmuş ya Rap!
yavrusunun saçlarını..
annemin çaresizliği
beni içten içe incitiyor Allah 'ım!
ona sabır ver.
ve hala ne kadar dersen
alem yaratıldığın dan beri
adın kulağına okunduğundan beri
kulağım adını duyduğun dan beri
bekleniyor sun
ve hala bekleniyor sun
kavuşmayı kavradın da
bir türlü buluşmayı hece ye dökemiyor sun
ağlayarak şarkı söylüyorsun
üzülerek susuyorsun
ben bir şehri baştan başa süzerken
bir tek sen yok çıkıyorsun.
parmak uçlarım intihap lanı yor
günler geçiyor
geceler uzuyor
ömür bitiyor sen bitmiyor sun
şu da ola bilir
bitirilmek istemiyorsun
hangisi olduğu kalemde dursun.
Kayıt Tarihi : 23.12.2014 01:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!