Hebunamın Şiiri - Sinan Bayram

Hebunamın —
Adın, varlığın sesidir içimde.
Senle başlar sabahın anlamı,
Gece, senden sonra susmayı öğrenir.

Bir kalbin sınırında bekledim seni,
Ne tam vardım, ne yoktum —
Seninle var olmanın eşiğinde
Bir dua gibi yanıyordum.

Hebunamın,
Yani benliğimin yankısı,
Senin gözlerinde buldum
Evrenin en sessiz hakikatini.

Aşkın, beni benden söken bir aynaydı;
Yansıdığım yerde artık “ben” yoktum,
Sadece sen —
Ve seninle var olmaya dair sonsuz bir “olmak.”

Sen vardın,
Ben oldum.
Hebunamın —
Varlığımın nedeni, yokluğumun anlamı.

Sinan Bayram