Bir zamanlar, bir kalbin içinde bir ülke vardı.
Adı “Belki”ydi.
Orada insanlar söz verir, sonra susardı.
Ve bir kadın yaşardı o ülkede —
adı Kübra olsun.
Gözleri, yağmur öncesi sessizlik gibiydi.
Bir şeyi kaybetmeden önce hissetmenin ağırlığını bilirdi.
West Indies,Kızıl Elma,İtaki,Maçin!
Uzun yola çıkmaya hüküm giydim.
Beyazların yöresinde nasibim kalmadı
yerlilerin topraklarına karşı şuç işledim
zorbaların arasında tehlikeli bir nifak
uyrukların arasında uygunsuz biriyim
Devamını Oku
Uzun yola çıkmaya hüküm giydim.
Beyazların yöresinde nasibim kalmadı
yerlilerin topraklarına karşı şuç işledim
zorbaların arasında tehlikeli bir nifak
uyrukların arasında uygunsuz biriyim




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta