Bu dünyanın, kordan narına...
Yandım; ateşine harına...
Gece gündüz, kara bahtıma,
Kandım dünyanın yalanına.
Dünyanın; başı sonu yalan,
Dert, tasa ile geçer zaman,
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Dünya baki ebediyete...
İnsan yalan, biten ömrüyle,
Kimi; dert tasa, kimi sefa...
Yalansın, topraklaştığında.
Demoğlu; dünyanın yalanı...
Var mı, yalana kanmayanı?
Olmadan, insanın hayâlı,
Biter ömür, sarar toprağı.
(H.Demoğlu-İzmir)
Bir gr aklı mantığı olanlar yalanlara kanmıyor.Kananların hali ortada....bu insanlar ne yapıyor.
Mal sahibi mülk sahibi hani bunun ilk sahibi,
Saygılar,selamlar
Hamiye Alkış
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta