Melekût hayran, ceberut hayran, sana insan.
Nebadat,mahlukat,sen için var oldu.insan.
Bir bilseydin meçhul kadrini,hak katında insan.
Her an ölümü niyaz ederdin,şevk ile ey insan.
Selam denirdi sana bu dünyada, ey ehli kabir.
Arif ol kendine, korkma yoz yerlerde eyle sabır.
Sen razı ol, belki kaderdir, belkide İlâhi murad.
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
