haziran sabahı bir kadın
seni her şeyden uzakta
gün ışığı hiç düşmemiş düşlerde sevdi
arnavut kaldırımlarında soyulurken
yeşil kundurasının cazibesi
oyarak çıkarttı mevsimden
solgun, yıpranmış kalbini
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta