Yine sensiz geçen bir gecede
Ve yine yalnız!
Hüzünlü gözlerle boş duvarlara bakıp
gerçekle rüyayı aynı anda yaşayan,
içindeki çocuğa yaşamadığı çocukluğu yaşatmaya çalışan BEN;
Sırf sana inat,
ruhumu saran sarmaşıklarla boğuşuyorum karanlık bir ormanın içinde...
Haziran'a 5 kala;
Bir bahar akşamının sonunda,dolunayın büyüsü altında,
vazgeçilmiliğin de ötesinde bir duyguyla
kapılıyorum gecenin derinliklerine...
Kayıt Tarihi : 3.7.2006 10:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)